Heerlijk om na 14 dagen weer land in zicht te hebben. We zijn aangekomen in Frans-Guyana bij Iles du Salut. Dit bestaat uit drie eilandjes. Du Diable (mag je niet komen, verboden toegang), Royale en Saint Joseph. Frans-Guyana was vroeger een strafkolonie voor gevangenen uit Frankrijk. De gevangenen werden naar de gevangenkampen op de eilanden verbannen. Je vindt hier nog veel restanten van op Ile Royale waar wij voor anker lagen. Er is een raketlanceerbasis op het vast land van Frans-Guyana. Als er een lancering plaatsvindt zijn de eilanden gesloten. We moesten dus wel even uitzoeken of er geen raketlancering plaatsvindt als wij aankomen. Gelukkig was dat niet het geval. De eerstvolgende lancering is op 20 juni. We zagen daar ook weer andere dieren dan we gewend zijn. Capibara (lijken net grote cavia’s) aapjes, die erg nieuwsgierig zijn, maar ook papegaaien.

Alleen jammer dat we die 2 dagen alleen maar regen hadden.

Na ongeveer 200 mijl komen we aan in Suriname. Daar gaan we de Suriname rivier op naar Domburg. Je moet deze rivier op met laagwater, zodat je lekker stroom mee hebt naar Domburg met het opkomende water. Het stroomt behoorlijk op de rivier. Wat viel de afstand vanaf de riviermonding naar Domburg ons tegen, dit was ongeveer 18 mijl, nog een heel eind dus. Helaas kwamen we in het donker aan, wat we normaal gesproken vermijden. We wisten nl. ook niet waar we precies terecht kwamen. We zagen op internet Harbour resort Domburg, met 8 moorings en een goede drijvende ponton. Dus wij dachten dat we dus naar een kleine jachthaven gingen met 1 drijvende steiger. Bij aankomst in Domburg was het dus donker, maar wij zagen geen jachthaventje. Je gaat dan twijfelen of je wel goed zit of nog verder moet varen. We zagen wel wat zeiljachten aan een mooring liggen. Dan zitten we toch goed. Gelukkig voor ons voer er een Amerikaans zeiljacht (Pawsitive Latitude) gelijk met ons de rivier op, zij voeren sneller en waren al in Domburg toen wij aankwamen. Gelukkig hielpen ze ons een mooring te vinden door met een zaklamp bij te schijnen. Yes we zijn er. De volgende ochtend zag ik de ponton waar we naar op zoek waren. Dit was een hele kleine ponton voor de Dinghy’s. Maar goed we liggen wel lekker aan een mooring. Er is ook een clubhuis/bar/restaurant waar de zeilers veel zitten hier kun je ook lekker internetten. Wat ook echt heel fijn is, je kan weer gewoon lekker Nederlands praten tegen iedereen. We hebben weer veel andere zeilers ontmoet maar ook veel Nederlanders die er wonen. Bij Resort Surinat (Aad, Frans en Jeremiah) waren we uitgenodigd om stamppot Boerenkool te komen eten. Wat een gezelligheid weer.

Jillibillie (Allard) is na anderhalve week vertrokken richting de ABC-eilanden, we zien hem daar weer. Maar wij zijn hier nog niet klaar, we willen nog wat meer zien van Suriname. Pawsitive Latitude vroeg of me mee gingen iet verder de rivier op naar Marina resort Waterland. Dat hadden we gedaan. Hier is wel een klein jachthaventje en we lagen daar lekker weer aan een steiger met stroom en water. Alles weer opgeladen en de watertank meteen gevuld. Het resort zag er schitterend uit. Mooie aangelegde tuin en hele mooie appartementen/huisjes. Noël (de eigenaar van Waterland) heeft ons een rondleiding gegeven in zo’n huisje. Ook hier weer erg aardige mensen.
’s Avonds vlogen de vleermuizen naar binnen, gelukkig er ook weer uit. Ook zagen we hier een luiaard.

Ze hebben er 4 op het resort. De luiaard komt 1x per week naar beneden om op de grond zijn behoefte te doen. Verder was er niet veel te beleven. Je komt er wel lekker tot rust. Met Brian en Jean (Pawsitive Latitude) weer eens de BBQ aangestoken.

Samen met Bertus en Femke (van zeiljacht Zoë) hadden we 3 dagen een auto gehuurd. Jee wat een belevenis alleen al om er met de auto te rijden. Ten eerste rijden ze hier links, ten tweede er zijn hier gigantisch veel drempels en ten derde er zitten me daar toch kuilen in de weg. We zijn naar Paramaribo geweest, hebben Fort Zeelandia bezocht. Zijn naar Plantage Peperpot geweest, dit is een oude koffie- en cacaoplantage. Ook zijn we nog naar een oude suikerrietplantage/fabriek geweest. De fabriek produceerde naast rietsuiker ook rum. Hier stond alleen nog maar vergane glorie. Alles totaal vervalen/verwaarloosd. Alles wat van ijzer/staal was is verkocht. We kregen een rondleiding van een oud-werknemer. Hij kon heel mooi vertellen.

We hebben het enorm naar ons zin gehad in Suriname. Heel veel leuke, aardige mensen ontmoet. Het is altijd weer moeilijk om afscheid te nemen.