Yeah, we zijn in Engeland! Onze laatste grote oversteek zit erop.
We hadden weer dolfijnen gezien en ook walvissen. We waren nog maar net vertrokken vanaf Terceira en toen zagen we de eerste walvissen al. Eén sprong hoog het water uit en kwam met een enorme plons weer in het water. Ik dacht nog wel even, ben ik blij dat ik niet net daar vaar.
We hadden heel veel geluk wat het weer betreft. We hadden maar 2 dagen regen gehad en voor de rest was het heerlijk zonnig maar wel koud. We hadden te maken met 2 lage drukgebieden. Die lage drukgebieden gingen gepaard met enorm veel wind, 40 knopen (windkracht 8) hadden we op de teller staan. Die wind hadden we één keer tegen, nou dat is geen pretje kan ik je vertellen. Wat doe je dan op zo´n moment. Ten eerste, ga je een koers zeilen die een beetje comfortabel is, dat houdt dan ook in dat je de verkeerde kant op zeilt. Ten tweede, sluit je je zelf op in de boot. De laatste keer hadden we ook enorme golven. Ken je die film ``The perfect storm`` en dan die enorme golf waar ze overheen moesten, nou ..................nee, zo hoog waren de golven niet. Ze hadden golven van 5 mtr. voorspeld, zo hoog waren ze ook echt wel. Patrick kreeg soms zelfs hoogtevrees boven op zo´n golf, want achter die golf had je dan toch een diep gat. Ik verwonderde me erover dat de Vivente toch elke keer weer netjes op die golven mee deinde.
Toen we vertrokken hadden we van Bert en Carla een dagboek gekregen. Een heel leuk en goed idee. Hier even een stukje uit ons dagboek van de één na laatste dag en laatste nacht op de Atlantische oceaan.
Dinsdag 9 augustus '11. ´s Ochtends ook weer een paar schepen gezien. De wind is N 10-15 knopen (windkracht 3-4) later nog minder. Nog een paar dolfijnen gezien. Toen we nog 136 mijl moesten varen naar Falmouth zagen we iets groots in het water. Het leek wel een roeiboot die op z´n kop lag. Maar daar kwam een grote kop boven. Jee, wat een joekel van een schildpad. Nog geen ½ uur later vloog er heel laag een vliegtuigje over ons heen. We zagen de piloot zitten, zo laag vloog hij. Ja, wij hebben altijd van die gekkigheid. Om 12.30 uur hadden we de motor bijgezet want de wind viel haast helemaal weg en draaide nog meer naar het NO. We hadden de hele avond en nacht de motor aan gehad. We hadden nog een mooie laatste zonsondergang op de Atlantische oceaan. De nacht was rustig, heel helder met heel veel sterren en een bijna volle maan. Een mooie afsluiting.
We zijn mooi op tijd over, want we liggen nu voor anker, best wel beschut en het waait behoorlijk. De teller geeft 30 knopen aan (windkracht 7) moet je nagaan als je op open zee zit. We gaan nog wel wat plaatsen aan doen in Engeland want vorig jaar zijn we er eigenlijk een beetje langs geknald. Het wordt nu ook tijd om een planning te gaan maken, wanneer we in Nederland, IJmuiden denken aan te komen. De datum en tijd zullen we zo gauw mogelijk op onze weblog vermelden.