De eerste plek die we aan doen op Antiqua is Jolly Harbour. Vlak voor de ingang naar de Marina liggen we voor anker. Het is best wel een eindje met de dinky naar de hele chique haven varen. Hier staan mooie huizen aan het water met eigen ligplaats. Weer het vaste ritueel. Patrick gaat samen met Etienne inklaren. Althans dat probeerden ze. Maar ze waren hier niet zo vriendelijk en we moesten maar met de Vivente en de La Luna aanmeren voor het gebouw van de Customs en Immigration en dan konden we pas inklaren. Daar hadden we niet zo veel zin in. Dus zijn we met de bus naar English Harbour gereden om daar in te klaren. Ze vroegen natuurlijk waar we lagen en wij zeiden toen heel schijnheilig, oh ergens in de baai. Zo dat was ook weer gelukt en we hadden door die busrit meteen weer een stukje van het eiland gezien. Ook konden we English Harbour bekijken, daar kun je ontzettend mooi ankeren. Patrick en ik zijn de volgende dag vertrokken naar English Harbour. We hadden daar een zeilmaker gevonden, onze fok moet nl. gerepareerd worden. Het hele achterlijk ligt eraf. Uiteindelijk zijn we terecht gekomen bij North Sails. Ze repareerden hem meteen, die zelfde middag konden we het zeil weer ophalen. Ze hebben het mooi gerepareerd, we hadden dus een prima service bij North Sails. Inmiddels liggen de andere NL boten (La Luna, Fiddlesticks, Flying Swan en de Seaquest) ook in English Harbour. Ja, weer een oude bekende de Seaquest. Op een zondag avond zijn we met z'n allen naar Shirley Heights geweest. Dat is een tent boven op de heuvel met een schitterend uitzicht over verschillende baaien. Op zondag avond is het bbq avond met muziek. In het begin van de avond speelde er een steelband en daarna nam een reggaeband het over. Patrick en Etienne vonden die zangeres wel erg interessant. Toen ik haar zag snapte ik wel waarom. Bekijk straks de foto maar eens.
We hebben nog tijd zat voordat de classic race begint dus op naar Barbuda. Samen met de La Luna zijn we weer vertrokken. Barbuda is echt weer zo´n paradijsje met witte zandstranden. Witte zandstranden hadden ze daar zeker. Het was één en al strand langs de kust en met dat heldere blauwe water, echt schitterend. We zijn met de watertaxi over de Lagoon naar het enige dorp op het eiland gevaren, Godrington. Zo´n dorp waren we nog niet eerder tegen gekomen. Er waren een paar hele kleine supermarktjes. Ook al ben je een vleeseter, als je hier in de vrieskist kijkt opzoek naar vlees denk je, ah, vanavond maar geen vlees. Alles wordt volgens mij gewoon los in die vrieskist gestort. Als je een stukje vlees wil hebben dan hak je het er maar af. Er lag nl. in de vrieskist bovenop een stuk vlees een hamer.
Na een paar dagen op Barbuda zijn we weer terug gevaren naar Antiqua. We hebben al een paar dagen geen brood meer. Maar hier aan de Noord-Oost kant van het eiland heb je alleen maar van die dure Ressorts. Hoewel we gisteren in Parham waren en daar hadden ze ook weer hele kleine supermarktjes. We hadden daar brood gekocht. Vanochtend keken we en was het brood al beschimmeld. Dus er zat niets anders op dan maar weer een poging te doen om zelf brood te bakken. De La Luna ging dat ook doen, dus bij één van ons zal het deze keer vast wel lukken. Niet dus, we hadden allebei het probleem dat het deeg niet wil rijzen. Toch maar proberen af te bakken. Jee wat een zwaar brood. Als je het in het water gooit, zinkt het als een baksteen.
Onderweg zijn we natuurlijk steeds aan het vissen. We hebben nu al een paar barracuda's gevangen en weer terug gegooid, je kunt ze tussen Guadeloupe en de Virgin Islands niet eten i.v.m. het Ciguatera gif. De eerste keer dat we er één vingen zeiden we, wouw een barracuda. We zeggen nu al, alweer een barracuda. Alleen de laatste barracuda was zo groot dat onze molen die op de railing zit het begeven heeft. Het tandwiel binnenin de molen is finaal afgebroken. Dat was een duur visje.
Na nog in een paar baaitjes geankerd te hebben zijn we het eiland rond geweest en nu liggen we weer in English Harbour. We wachten op de classicrace die 14 april start. Vanaf 12 april start de inschrijvingen. De klassieke schepen komen al zo langzamerhand binnen druppelen.