Guadeloupe bestaat uit een paar eilandjes. Het eilandengroepje Les Saintes, Marie Galante La Desirade en Basse-Terre en Grande-Terre, de laatste 2 worden gescheiden door een rivier 'rivière salée'. We zijn eerst met de La Luna, Moonrise en de Wizard naar het eilandengroepje Les Saintes gevaren. Naar een klein onbewoond eilandje Ilet a Cabrit. Patrick had onderweg, ja ja, het is hem weer gelukt, een barracuda gevangen. Het was alweer even geleden dat we wat gevangen hadden. Maar goed dit gemeld aan de andere schepen en ze zagen het al helemaal zitten een BBQ op het strand. De heren zijn wezen inklaren en hadden meteen wat worstjes en hamburgers meegenomen. Daar zaten we dan weer met 9 man/vrouw (ja 9 bij de Moonrise was juf Laura aan boord) en 4 kinderen op het strand 3 Cobb's aangestoken, voor de vis, hamburgers en de worstjes. Het leven is nog steeds erg zwaar.
We zijn 2 dagen later naar Pointe a Pitre gevaren. Wij liggen hier om eens Carnaval mee te maken. De optocht was erg mooi maar er zat te lange tijd tussen de groepen, we hadden er toch iets meer van verwacht. Op zich was het maar goed ook dat we niet zo lang door gefeest hadden want de volgende dag hadden we al vroeg met elkaar afgesproken. We gaan over de rivier naar de andere kant van het eiland met de 4 NL. boten. Om 4.00 uur ging de wekker en om 4.15 uur hebben we het anker gelicht. We moesten om 4.45 uur voor de brug liggen, die gaat nl. om 5.00 uur. Het is eigenlijk maar een klein stukje varen, maar wel een mooi stukje. Na de 2^e brug die om 5.30 uur ging zijn we even voor anker gegaan om te ontbijten en een kopje thee te drinken. We hebben afscheid genomen van de Moonrise en met 3 schepen zijn we doorgevaren naar 'Ilet a Caret'. Ik kan het niet ander omschrijven dan een Bounty eilandje. Het is een piep klein eilandje en bestaat uit een aantal palmbomen, picknicktafels onder een afdakje en veel zand. Daar lig je dan om 9.00 uur 's ochtends vroeg. Pat zei al, hoe komen we de dag door. Nou dat was niet zo moeilijk. Eerst lekker gesnorkeld bij het rif. Daarna wat lezen, slapen en weer even snorkelen, de Cobb aan gestoken op het strand en dan is de dag alweer voorbij. We hebben de volgende dag afscheid genomen van de Wizard.

Samen met de La Luna zijn we verder gevaren naar Montserrat. Je zag het eiland al vanaf Guadeloupe liggen, vooral de vulkaan 'Galway's Soufrière' zag je al van verre. Je moet ongeveer 2 mijl uit de kust blijven i.v.m. de vulkaan. Ik vond het erg indrukwekkend. Je zag gewoon nog water/stoom uit de vulkaan omlaag stromen. Aangekomen bij de ankerplek zag het er niet rustig uit. De schepen die er al lagen waren aardig aan het rollen. Nou ik heb het ook geweten. Ik heb in de kajuit een bank uitgeschoven, slingerschot opgezet, kussens voor en achter en ik er tussen in. Zo lag ik klem en kon het schommelen beter verdragen, De volgende ochtend dus maar gauw aan wal. Samen met Etienne en Denise hebben we een taxi gepakt om het eiland te bekijken. We hadden een leuke chauffeur die van alles vertelde over het eiland. Patrick vroeg zich af of de chauffeur te veel vrouwelijke hormonen had omdat hij aan één stuk door praatte. We zijn bij een onderzoekcentrum die de vulkaan in de gaten houd geweest. De vulkaan spuugde nog in augustus 1997 tonnen as 10,000 m. de lucht in. Hierdoor is o.a. Plymouth helemaal bedolven onder het as. Elke keer bij hevige regenval komt er een modderstroom van de vulkaan omlaag waardoor alles voorzien wordt van nog een extra laagje zand. De huizen die in dat gebied staan zijn helemaal of gedeeltelijk begraven onder het zand en het zand komt daardoor steeds hoger. De chauffeur bracht ons naar 'Garibaldi Hill' hier vandaan hadden wij een mooi uitzicht op o.a. Plymouth, dat is nl. verboden terrein. Het leek net een spookstad. Zoals ik al zei, ik vind het allemaal erg indrukwekkend. We zijn zo lang mogelijk aan wal gebleven. Heel even op de boot geweest om ons op te frissen voor het eten en daarna snel weer aan wal. Ze vertelden ons dat dit nog één van de betere dagen was. Nou ik wil het niet weten. Nog één rolnachtje en dan gauw naar Nevis.
We hadden trouwens een heel leuk berichtje ontvangen onderweg. We krijgen bezoek uit Nederland op 22 april op St.Maarten. Daar komen Wilma, Wietse en Henk (Zwins) bij ons logeren. Wij kijken er al heel erg naar uit