St.Lucia lijkt wel wat op St.Vincent, qua natuur. Ook al zo groen en heuvelachtig, alleen op St.Vincent had je toch wat meer palmbomen.
De eerste baai bij Soufriere, daar konden we weer inklaren. Etienne en Patrick werden bij Politie al gewaarschuwd dat je hier goed op je spullen moet letten en het was niet verstandig om de vrouwen alleen aan boord achter te laten, dat was volgens hun niet veilig. Etienne en Patrick waren om 16.30 uur op het kantoor maar dat was volgens hen al in hun overuren terwijl ze tot 17.00 uur werken, en ze wilden dan ook dat we meer betaalden. Toen Etienne en Patrick om een kwitantie vroegen hoefden ze toch niet meer te betalen. Dat geld zou dus hun eigen zak in gaan. Wie is er nu corrupt. Bij de emigratie zaten ze al aan het bier. Etienne moest daar zelf achter de computer springen want dat lukte ze zelf niet meer.
's Avonds hebben we wat gegeten in zo'n local bar/restaurant. Etienne en Patrick hadden er na het inklaren al een biertje gedronken. Ze hadden er ook Happy Hour, alleen tot hoe laat konden ze niet zeggen, later bleek tot 21.00 uur. Ze verlengden het gewoon met een uur omdat het lekker druk was. Het eten was erg goed. Alleen je moest niet kijken hoe je daar zat. Aan de overkant zag je het open riool en de ratten zag je ook echt door het riool lopen. Nou zaten wij aan de overkant bij die local tent met de tafel ook boven net zo'n riool. Ik probeerde er maar niet aan te denken wat er allemaal onder ons door kon lopen.
De volgende dag zijn we weer verder gevaren. We hebben deze keer het anker uitgegooid in de baai bij Canaries. Een klein vissersplaatsje. Volgens mij gaan hier niet veel schepen voor anker want wat me op viel is dat er helemaal geen Boat boys waren. Normaal gesproken als je nog half op openwater zit komen de Boat boys al aanscheuren met de vraag of je een mooring wilt of een lijntje naar wal. Je moet er dan voor betalen. Wij zeggen altijd, we look First. We willen altijd graag even de boel verkennen, want wie weet kun je gewoon ankeren en ja daar komt ie weer. We zijn tenslotte Nederlanders en ankeren is gratis. Goed we hebben daar overnacht en de volgende dag weer verder gevaren.
Nu hebben we ons anker laten vallen in Marigot Bay. Een mooie baai, maar in de gidsen stond, je moet dit gezien hebben. Het is ook wel mooi, maar we hebben al wel mooier gezien. Misschien zijn we al een beetje verwend. Het is hier heel toeristisch, heel veel grote jachten en charterschepen liggen hier. Wij worden hier met rust gelaten, dat komt omdat wij niet zo'n grote boot hebben en ze weten dat ze aan ons niets kunnen verdienen. We zijn gisteren met 8 man/vrouw, De Laluna met ouders en de Jakker, naar de Sulphur spring (vulkaan) en de Diamand Waterfall geweest. Wel leuk, Jakker, met aan boord Jaklien en Tony (Belgen) hadden we al ontmoet in de Kaap Verden. Die vulkaan vond ik persoonlijk het leukst. Daar mocht je eens ouderwets smeren met modder. Er was zo'n soort bad met heel warm water en daar kreeg je modder van de vulkaan waarmee je jezelf of een ander mee in kon smeren. Daarna moest je het bad uit om op te drogen. Het was echt heel grappig gezicht, iedereen leek wel een inboorling. Nadat de modder opgedroogd was moest je het bad weer in om de modder er weer af te wassen en daarna douchen om een beetje schoon te worden.
De dag erop hebben we het anker weer opgehaald. Het ging even weer anders dan normaal want de ketting zat om een steen heen. Patrick moest het water in om de ketting weer los te krijgen. Het anker hebben we weer laten vallen in Rodney Bay. Het is best wel een eindje varen om bij de bar/restaurants en de winkel te komen. Een keer terug naar de boot moest de La Luna ons met hun mr.ED (Dinghy) onze Dinky slepen, want we hadden de benzine op. Gister avond hebben we onze Dinky lek gevaren. Het is 's avonds pik donker en je ziet dus niets. We voelden wel een keer dat iets onder de boot door ging. Vanochtend zagen we dat één kant leeg was. Voor nood hebben we er eerst maar ducketape (geen idee hoe je het schrijft) op geplakt, want als we hem goed gaan plakken moet het 24 uur drogen. Nee met ons is het niet saai, we hebben altijd wel wat.
Vandaag was het weer tijd voor een cultureel uitstapje. We zijn naar Pigeon Island geweest samen met Etienne en zijn ouders (Gerda en Frits) daar is een nationaal park met een fort, ruïne. Het uitzicht over Rodney Bay was echt schitterend.
Morgen gaan we weer een eiland verder. We gaan eens kijken hoe het op Martinique is.